eraskor

edo eranskor. izond. Erraz eransten edo itsasten dena. Eritasun, gaitz eraskorra. ik. kutsakor.

• erasate
• erasi, eras, erasten
• erasia
• erasiaka
• erasiatu, erasia(tu), erasiatzen
• eraskor
• erasle
• Erasmo, Rotterdamgoa
• eraso 1, erasotzen
• eraso 2
• Eraso, Benito Frantzisko