hil 1, hiltzen
da-du ad. Bizia galdu; bizitzetik gelditu. || du ad. Bizia kendu. || (izond.) Hilik dagoena, hildakoa. ◊ Indarrik, bizitasunik gabea. || Hil edo bizi(ko). Ezinbestekoa, hil edo bizikoa da euskara batasun bidean jartzea. v Kim. Kimika jarduera txikia edo hutsa duten gaiez esaten da. Elementuen taulako gas nobleen multzoa osatzen duten gai gehienak adibidez hilak direla esan daiteke; gehienek ez dute kimika konposaturik eratzen edo oso konposatu gutxi sortzen dute. || Hil-gogorra, hil-hotza (erori, gelditu, utzi). Bat-batean hila. ik. hilotz. || Hil-hotzik. Hil-hotza. Hil-hotzik utzi zuen.
- hikatu 2, hika, hikatzen
- hikatze
- hiketa
- Hikmet, Nazim
- hikso
- hil 1, hiltzen
- hil 2
- hil 3
- hilabete
- hilabetekari
- hilaldi