guzti
zenbtz. || (Artikulu mugatzaile singularraz). Osoa. ◊ (izord). Ez du erdia nahi, guztia baizik. || (Artikulu mugatzaile pluralaz). Adierazten den osotasuna, salbuespenik gabe. ◊ (izord.) Guzti-guztiek nahi dugu izan dohatsu. || (Erakusleekin). Aurrerapen galant horiek guztiek ez dute gehiegi balio. Hau guztiau; hori guztiori. || Eta guzti. Jantzi eta guzti sartu zen ibaian. || Guztian. (Perpaus erlatibo baten ondoan). Gertaldi guztietan. || Guztiarekin ere. Dena dela, hala ere. || Guztira. adlag. Osagai guztiak batuz edo zenbatuz. || Guztiz. adlag. Zeharo, erabat, txit; batez ere.
