Guitton, Jean
Frantses filosofo, idazle eta pentsalaria (Saint-Étienne, 1901 - Paris, 1999). Filosofia eta letretako ikasketak egin zituen, eta irakasle izan zen institutu batean (1924-1937), Montpellierko Unibertsitatean gero (1937-1946), Dijonekoan ondoren (1948-1954) eta Parisko Unibertsitateko letretako fakultatean 1955-1968 bitartean. Charles De Gaulle, François Mitterrand, Louis Althusser eta Lord Halifaxen laguna izan zen, eta Joan XXIII.a, Paulo VI.a eta Joan Paulo II.a aita santuena. Katolizismo modernoaren oinarriak finkatzen lagundu zuen; Vatikanoko Bigarren Kontzilioan parte hartzen utzi zioten laiko bakarra izan zen. Haren pentsamenduan nabaria da Platon, Bergson eta Pougeten eragina, eta pentsamendu modernoaren eta katolizismoaren arteko harremanak aztertu ditu batez ere. Filosofiaz, filosofiaren historiaz eta erlijioaren filosofiari buruz idatzi du: La philosophie de Newman. Essai sur l'idée de développement (1933, Newmanen filosofia. Bilakaeraren ideiari buruzko saiakera), La pensée moderne et le catholicisme (1936-1939, Pentsaera modernoa eta katolizismoa), Le problème de Jésus et les fondements du témoignage chrétien (1947, Jesusen auzia eta kristau lekukotasunaren oinarriak), Essais sur l'amour humain (1948, Gizakiaren maitasunari buruzko saiakerak), De la signification du cosmos (1966, Kosmosaren esanahiaz), La pensée et la guerre (1969, Pentsaera eta gerra).
