batu, bat(u), batzen
da-du ad. da ad. Pertsona bi edo gehiago toki berean gertatu. || du ad. Sakabanaturik zeudenak elkarren ondoan edo multzoa osatzen dutela jarri, bildu. || du ad. Bi gauza edo gehiago bat egin, elkarrekin ezarri. ◊ Bi pertsona edo gehiagoren elkargarria izan. ◊ da ad. Batasuna osatu, elkartu. v Mat. Zenbait kopururen batuketa egin. Zenbakiak batu.
- Baton Rouge
- bats
- Battiato, Franco
- batto
- Battuta
- batu, bat(u), batzen
- batugai
- batuketa
- Batumi
- batura
- batuta