Kultura eta Hizkuntza Politika Saila

1987. urteko Literatura Sariak


portada libro

Arrapan
Imanol Elias Odriozola Antxieta
Antzerkiko akzesita

Arrapan. Laburpena

Euskal Herrian den aberastasuna, gutxiren artean banatua da XVIII. mendearen erdian. Lurraldeak eta baserriak bereganatzen saiatu bai dira urteetan zehar herrietako jauntxo eta sendi ospetsuak.

Horrela gauzak, Lizarra baserria maiztertzan harturik duen sendiak, nahiko lan du nagusiaren eskaerak erantzuten, batez ere etxeko burua ezbehar baten ondoren herren gelditzean eta lanerako murriztua. Saiatzen dira gogor ikazkintzan seme-alabak, baina etxejabearen eskaerak erantzun ezinezkoak dituzte, beldurrez direla egun batetik bestera baserritik alde egiteko albistea iritsiko zaietela.

Jauntxoak ordea aurkituko du bidea zor diotena eskuratzeko, dirutan ez bada Lizarra baserriko alaba etxeratuaz neskametzarako. Gurasoak baserrian jarraitzearen truk aldatuko du alaba gazteak bere bizitza guztia, inguruan gertatzen dena alde batera utzirik. Badirudi beste mundu batetan hurbildurik dela, orduak eginik herrialdera begira eta hitz bat egin gabe… Bitartean nagusia, ahazturik dela esan behar Lizarra baserrian direnekin.

Alaba gazteak ez du nahi izan ordea jauntxoaren eskuetan erori eta ihes eginik etxeratzen da berriro. Nagusiaren haserrea, berehala iritsiko zaie… Beraren grina ordea, amaren jokaera isil eta gogorrak zapuztuko du betirako.

tanto incapacitado para trabajar. Los hijos trabajan duramente haciendo carbón, pero les es imposible atender a las demandas del propietario, y temen que de un día para otro les llegue un aviso diciendo que tienen que abandonar el caserío.

Pero el propietario encontrará la manera de que salden la deuda que tienen con él, si no es con dinero llevándose a la hija del caserío Lizarra para emplearla en su casa. La vida de la joven se verá totalmente transformada cuando decide aceptar dicha petición a cambio de que sus padres continuen en el caserío, y llega a abandonar todo lo que le rodea. Ahora parece que vive en otro mundo, permanece horas y horas contemplando su pueblo, sin decir una sóla palabra… Mientras tanto el propietario se ha olvidado de los que viven en el caserío.

Sin embargo, la joven no ha querido caer en manos del señorito y se escapa de él para volver a casa. El propietario del caserío se ocupará rápidamente de hacerles llegar su enfado … Pero la conducta de la joven será repudiada por la actitud silenciosa y severa de la madre.