Barbaroak baratzean liburuaz egin dugu solas Luis Garde idazlearekin. Balea zuria argitaletxe sortu berriarekin plazaratu du bere zazpigarren poesia liburua dena. Askotariko gaiak izan ditugu berbagai, liburuko gaien bidetik: harresiak, poesia idazteko erak, idazlearen papera, manikeismorako arriskuak...

Barbaroak baratzean zortzigarren poesia liburua duzu. Nobela bat idaztetik zatoz, zure ibilbidean lehena: Ehiztariaren isilaldia, Euskadi Literatur Saria jaso zuena gainera. Nolakoa izan da poesiara itzulera?

Etxera itzultzea bezala izan da. Banuen gogoa; nobelaren idazketaldia luzea izan zen eta, gainera, argitaratu eta berehala haren gaztelaniazko bertsioan murgildu nintzen. Egia da nobelan bazeudela poema batzuk, baita prosa poetikoa ere, baina narrazioari begira zeuden eginak; oso ezberdin da poema liburu baten proiektuari ekitea.

Nola eragin du Ehiztariaren isilaldiak zure ahots poetikoan?

Urte banaka batzuk prosaren idazketari eman ondoren, zerbait “trinkoago” egiteko nahia sortu zitzaidan, bilduma bat, erran dezagun, non metaforen, sinboloen sarea estuagoa zatekeen. Oso maite dut poesia narratiboa, beti uste izan dut poema bakoitzak bere argudiotxoa duela, baita poesiak berak istorioak kontatzeko balio duela, oso modu erakargarriagoan gainera: elipsia, hizkuntz arruntaren erabilera poetikoa. Azken urteetan, baina, poesia narratibo asko argitaratu da euskaraz. Horrek ere adoretu ninduen eremu berrietan sartzera, zehazkiago poesia trinkoagoa, ez lehengoa bezain prosaikoa, idaztera.

Barbaroen baratzean argitaletxe berri baten eskutik plazaratu duzu: Balea zuria. Argitaletxekoek poesiari eman diote garrantzia hastapenetik, ez kasualitatez: Pentsamenduaren poesiaren ekimenen bultzatzaileak ditugu argitaletxeko sortzaileak. Argitaletxe horren lehen titulua izan da zurea. Nola eman da aukera hori?

Bagenuen lehendik noizbehinkako harremana izen horrekin talde gisa aritzen diren lau poeta haiekin, haien ekimenetara noizbait gonbidatu izan bainaute. Hortik harreman ona sortu zen, plazera baita literaturaz lasai solastea ardotxo bat eskuan duzula. Deitu zidaten haien proiektuaren berri emanez, printzipioz egile gazteen lanak ateratzeko zutela, baina galdetu zidaten lehenengo alea ateratzeko ea zerbait nuen esku artean. Bitan pentsatu gabe baiezkoa eman nien, oso eskertzekoa iruditu baitzitzaidan halako lau poetak niri eskaintza hura egitea. Lau hilabete geroago, lana eginda, hasi ginen biltzen argitalpenaren xehetasunak zehazteko. Argitaratzaile berriak izan arren, ibilbide luze eta oparoko lau poeta dira; asmatu nuen liburua hagitz ongi editatua aterako zela pentsatuz. Papera, letra-moldea, ilustrazioak, azala eta kontra-azala zoragarriak dira, egia esan.

Informazio osoa iturriaren webgunean irakurri