Euskal Herriko Agintaritzaren Aldizkaria

66. zk., 2012ko martxoaren 30a, ostirala

Hemen ikusgai dauden gainerako formatuen edukia PDF dokumentu elektroniko ofizial eta jatorrizkoa eraldatuz lortu da

XEDAPEN OROKORRAK

ETXEBIZITZA, HERRI LAN ETA GARRAIO SAILA

1538

AGINDUA, 2012ko martxoaren 13koa, Etxebizitza, Herri Lan eta Garraioetako sailburuarena, zeinen bidez igotzen baitira erabilera orokorreko garraio-zerbitzuetako tarifak eta gutxienez ordaindu beharrekoak, Euskal Autonomia Erkidegoan bidaiariak herri artean errepidez garraiatzeko zerbitzu publiko erregularren barruan.

Euskal Autonomia Erkidegoan bidaiariak herri artean errepidez garraiatzeko erabilera orokorreko zerbitzu publikoetan kobratu beharreko tarifak osatzen dituzten zenbait elementuren prezioa igo egin da. Hori dela-eta, arloko elkarte batzuek horrela eskatu dutenez, bidezko da indarrean dauden tarifak igotzea.

Igoera orokorra kalkulatzeko Errepideko Bidaiari Garraioaren martxoaren 18ko 4/2004 Legearen 48.6 artikuluan ezarritakoa aplikatuko da; artikulu horren arabera, erabilera orokorreko zerbitzu publiko erregular iraunkorretan, Administrazioak tarifak berrikusteko arau batzuk ezar ditzake, eta arau horiek faktore objektiboak ez ezik, emakida bakoitzaren produktibitatea ere kontuan hartuko dute. Baina, oraingoz legea erregelamendu bidez garatu ez denez, legearen lehenengo xedapen gehigarrian eta martxoaren 30eko 16/1987 Legearen 19.5 artikuluan, abenduaren 27ko 24/2001 Legeak berridatzitako eran, ezarritakoari jarraituko zaio; 24/2001 Legeak, besteak beste, bidaiariak herri artean errepidez garraiatzeko zerbitzu publiko erregular iraunkorren barruan, erabilera orokorreko zerbitzuetako tarifen berrikuspen orokorrerako arauak ezartzen ditu.

Gainera, kontuan izan behar da Agindu honen edukiarekin, eta bereziki 8. eta 9. artikuluekin, ez dugula, inolaz ere, datozen urtealdietarako tarifa-politikaren inguruko aurreiritzirik ezarri nahi, Errepideko Bidaiari Garraioaren martxoaren 18ko 4/2004 Legea erregelamendu bidez garatzekotan baitago.

Bestetik, emakiden artean dauden ezberdintasun nabarmenengatik, batez besteko igoera orokor hori arlo guztian uniformea ez denez, hala eskatzen duten enpresei tarifak banaka berrikusteko aukera emango zaie.

Ondorioz, Etxebizitza, Herri Lan eta Garraio Sailaren egitura organiko eta funtzionala ezartzen duen azaroaren 24ko 607/2009 Dekretuaren 4.1 artikuluak ematen didan eskumena erabiliz, eta martxoaren 18ko 4/2004 Legearen 4.1 eta 48. artikuluak kontuan izanik, hauxe

XEDATZEN DUT:

1. artikulua.– Bidaiariak herri artean errepidez garraiatzeko emakida bidezko zerbitzu publiko erregularren barruan erabilera orokorrekoetako tarifen berrikuspen orokorra egiteko honako arau hauek aplikatuko dira: Errepideko Bidaiari Garraioaren martxoaren 18ko 4/2004 Legearen 48.6 artikulua eta uztailaren 30eko 16/1987 Legearen 19.5 artikulua (Zerga, Administrazio eta Gizarte Neurriei buruzko abenduaren 27ko 24/2001 Legearen gehitutakoa).

2. artikulua.– Bidaiariak herri arteko errepidez garraiatzeko erabilera orokorreko zerbitzu publiko erregularretarako baimena duten enpresek, beren emakida guztien tarifen banakako berrikuspena eskatu ahal izango dute. Horretarako, eskabide arrazoitua aurkeztu beharko dute enpresek, kasuan kasuko foru aldundian garraioen arloko eskumena duen organoan; eskabide horretan, enpresa-kostuak sortarazten dituzten gorabehera ekonomikoen multzoa adierazi beharko dute eta, diru-sarrerak eta gastuak zehaztu. Organo horiek, hala behar izanez gero, enpresak aurkeztutako informazioa egiaztatu ahal izateko beharrezko peritu-frogak egitea agindu ahal izango dute, eta horren kostuak eskatzailearen kontura izango dira. Dena dela, administrazioak esango du nork egin behar dituen azterketa eta egiaztapen horiek, eta administrazioak berak zuzenduko ditu.

3. artikulua.– Tarifen banakako berrazterketa aukeratzen duten enpresek, dagokien baimenaren azterketa ekonomikotik ateratako formula polinomikoaren arabera igo ahal izango dituzte tarifak. Formula polinomiko hori bera izango da hortik aurrera baimena eguneratzeko erabili beharko den formula, eta ezin izango dute batez besteko formula polinomikorik erabili, ez eta tarifen igoera orokorra ezarri.

4. artikulua.– Kasuan kasuko formula polinomikoen gaineko banakako berrikuspenerako Euskal Autonomia Erkidegoaren eremuan arlo horretan izandako batez besteko igoera-indizeak erabiliko dira, eta hortaz, ezin izango dira kasu partikularretan izandako igoerak aplikatu.

5. artikulua.– Emakidaren kostu-egituraren azterketaren ondorioz, enpresaren kudeaketa, txarra dela ikusiz gero, eskatutako igoerak erabat edo zati batean ukatu ahal izango dizkio administrazioak.

6. artikulua.– Euskal Autonomia Erkidegoan bidaiariak errepidez garraiatzeko zerbitzu publiko erregularretan gutxienez 1,27 euro ordaindu beharko da.

7. artikulua.– Eskualde bereko hainbat linea erregularretarako emakidak dituzten enpresek edo, linea bakarrerako emakida izanik, eskualde oso bat hartzen dutenek, bezeroei zerbitzu hobea eskaintzeko, hainbat txartel ezberdinen kopurua gutxitu eta abonuak eskaini ahal izango dituzte.

Tarifak igotzeko proposamena kasuan kasuko foru aldundiko organo eskudunari aurkeztu beharko zaio, eta horrek, ateratzen diren prezioak onartu ahal izango ditu, baldin eta 1. artikuluan ezarritako batez besteko igoera gainditzen ez badute.

Batez besteko igoera hori lortzeko, batzen den diru guztiarekiko txartel mota bakoitza zenbatekoa den neurtuko da.

8. artikulua.– Adierazitako igoera horien ondorioz ateratzen diren prezioak, borobildu egingo dira, goitik nahiz behetik, bost zentimo baino gutxiagoko euroren zatikirik atera ez dadin.

9. artikulua.– Linea baten barruan, aurreko artikuluetan ezarritakoa aplikatu eta prezio igoerarik ez dagokion edo are jaitsiera dagokion bidegune bat edo gehiago badago, bidaia-txartelaren prezioa bost zentimo igo ahal izango da.

10. artikulua.– Gauez, hots, 23:00 eta 06:00ak bitartean eta emakidaren ordutegitik kanpora egindako zerbitzuetan, bidaia-txartelaren prezioa % 50 gehitu ahal izango da.

11. artikulua.– Erabiltzaileen leialtasuna saritzeko deskontudun bidaia-txartelak saltzea erabakitzen bada, agindu honen ondorioz bidaia-txartel arruntei ezarri beharreko prezioa % 30 igo ahal izango du aginpidea duen foru aldundiak.

12. artikulua.– Garraio-txartela autobusean bertan erosten bada, erabiltzaileak 20 eurora arteko kanbioak jasotzeko eskubidea izango du, 10. artikuluan aipatutako gaueko zerbitzuetan izan ezik; horrelakoetarako, foru aldundiek bestelako ordainketa-sistema batzuk ezarri ahal izango dituzte.

XEDAPEN INDARGABETZAILEA

Indarrik gabe gelditzen da Euskal Autonomia Erkidegoan bidaiariak herri artean errepidez garraiatzeko zerbitzu publiko erregularren barruan erabilera orokorreko zerbitzuetako tarifak eta gutxienez ordaindu beharrekoak igotzen dituen Etxebizitza, Herri Lan eta Garraioetako sailburuaren 2011ko martxoaren 9ko Agindua.

AZKEN XEDAPENAK

Lehenengoa.– Baimena ematen zaio Euskal Autonomia Erkidegoko Administrazioko Garraioetako zuzendariari agindu hau eta ezarri beharreko gainerako arauak interpretatzerakoan auzirik sortuz gero, horiek ebazteko.

Bigarrena.– Agindu hau Euskal Herriko Agintaritzaren Aldizkarian argitaratu eta hurrengo egunean jarriko da indarrean.

Vitoria-Gasteiz, 2012ko martxoaren 13a.

Etxebizitza, Herri Lan eta Garraioetako sailburua,

IGNACIO MARÍA ARRIOLA LÓPEZ.

Azterketa dokumentala