xaflakortasun

iz. Fis. Gai batzuek mailuaz edo beste tresna batez zapaltzean alde guztietara zabaltzeko duten tasuna. Gai baten xaflakortasuna gai horrekin egin daitekeen xafla finenaren lodieraren arabera neurtzen da. Urrea, adibidez, oso xaflakorra da.