kemengabetu, kemengabe, kemengabetzen
da-du ad. Kemenik gabe gelditu edo utzi, kemengabe gelditu. ik. indargabetu.
- Kemal, Yasar
- kemen
- kemendu, kemen(du), kementzen
- kemendun
- kemengabe
- kemengabetu, kemengabe, kemengabetzen
- kemengabetze
- kementasun
- kementsu
- kementze
- Kemerovo