diafonia
iz. Teknol. Bi telefono lineatako komunikazioen artean gertatzen den interferentzia. Eroale pareak bata bestetik bereiziz konpontzen da. Estalki metalikoz bakartzen dira kableak. v Mus. Erdi Aroko kontrapuntu mota, bi ahotsetara, tonu tarte beteez (oktabak, bostenak eta laurenak) gainera, bestelakoak ere erabiltzen dituena.
