deabrutu, deabru(tu), deabrutzen

da-du ad. Deabru bihurtu; deabruak hartua gertatu. || Bihurritu, gaiztotu.

• De Waelhens, Alphonse
• de
• deabru
• deabrudun
• deabrukeria
• deabrutu, deabru(tu), deabrutzen
• deabrutzar
• deabrutze
• deabruxka
• deabruzko
• Dean, James