Kultura eta Hizkuntza Politika Saila

deabru

iz. eta izond. Jainkoaren aurka altxatu ziren aingeruei ematen zaien izena; singularrean, deabruen burua, gaizkiaren izpiritua. || Deabruarekin alderatzen den pertsona. || Deabruak eraman. Deabruak naramala hau egia ez bada! || Deabruak hartu. Deabruak hartua dago emakume hori.