ala 5. ;A. Ala izan
ik. alatu. || da ad. Jan, abereak batez ere. Nahi baduk bizi minik gabe, ez hadila ala gose gabe (esaera). || zaio ad. Ausiki (irudizko zentzua). Kontzientzia ala zaigu: kontzientziak ausikitzen gaitu.
|| B. iz. Alatzea. Ala ederra egin dute zaldiek. || Min edo oinazea, bereziki bortitza.
