Bateratzea "bi gauza edo gehiago bateragarri egitea" da.

Bizitza pertsonalari, lanekoari eta familiakoari "kontziliatu" terminoa aplikatzen diegunean, pertsonen bizitza osatzen duten esparruak modu egokian aldi berean garatzea ahalbidetzeaz ari gara:

• Eremu pertsonala: atsedenaldiak, nork bere burua zaintzeak, aisialdiak eta denbora libreak eta gizartearen parte-hartzeak osatzen dute.
• Familia-eremua, harreman afektiboek, zaintzak eta hezkuntzak osatua.
• Lan-esparrua, hau da, baliabideak hornitzea eta lanbide-garapena.

Bizi garen gizarte-errealitateak inplikazio eta esfortzu handia eskatzen du horietako bakoitzean sortzen diren beharrak onartu ahal izateko. Horregatik, ezinbestekoa da kontziliazioari erantzunkidetasunetik heltzea.

Erantzunkidetasun hori honela eman behar da:

Lan-eremuan: enpresaren eta langileen arteko erantzunkidetasuna, elkarren beharrak, produkzio-beharrak (enpresaren kasuan) eta premia pertsonalak eta familiakoak (langileen kasuan) konpontzeko borondatetik eta konpromisotik abiatuta.

Familia-eremuan: erantzunkidetasuna familiako kide guztien artean (gurasoak, seme-alabak eta familia-unitateko kide izan daitezkeen beste pertsona batzuk), etxeko lanak, hazkuntza eta zaintzak baterako erantzukizuna direla onartuz, eta berdintasunean oinarritutako harremanak defendatuz, pertsona guztien garapen pertsonala eta profesionala ahalbidetzeko.

Gizartean, kontziliazioaren erantzukizuna ez delako ukitutako pertsonena bakarrik, baizik eta gizarte osoarena, eta eraldaketa lortzeko hezkuntza, kultura eta gizarte-egiturak aldatzen direlako, bereziki gizarte-erakundeei, enpresei eta administrazioei dagozkienak, eta, oro har, gizartearena. Beraz, enpresa-kultura aldatzea, zerbitzu publikoen estaldura eta ordutegien malgutasuna handitzea eta hirigintza-plangintza birpentsatzea ere bada helburua.