ukandun

izond. Ipar. g.er. Izanduna, ondasunak dituena, aberatsa.

• ukaldikatu, ukaldika(tu), ukaldikatzen
• ukaldikatze
• ukalondo
• ukamen
• ukan, ukaiten
• ukandun
• ukapen
• Ukar
• Ukar
• ukarai
• ukarazi, ukaraz, ukarazten