trinomio

iz. Mat. Hiru osagai dituen polinomioa.

• trinketlari
• trinko
• trinkotasun
• trinkotu, trinko(tu), trinkotzen
• trinkotze
• trinomio
• Trintignant, Jean-Louis
• trintxa
• trintxera
• Trintxerpe, Gorka
• Trintxerpe