gotortu, gotor(tu), gotortzen

da-du ad. Sendotu; gotortasuna hartu edo eman.

• gotiko
• gotor
• gotorki
• gotorleku
• gotortasun
• gotortu, gotor(tu), gotortzen
• gotortze
• Gottfried von Strassburg
• Gottwald, Klement
• gotzain
• gotzainburu