ezkotu, ezko(tu), ezkotzen

da-du ad. Bizk. Ezko edo ezkoago bihurtu, hezatu. ◊ Busti.

• ezkontza
• ezkontze
• ezkor
• ezkortasun
• ezkotasun
• ezkotu, ezko(tu), ezkotzen
• ezkotze
• ezkoztatu, ezkozta, ezkoztatzen
• ezkoztatze
• ezkur
• ezkurdi