ezkondu, ezkon, ezkontzen

da-du ad. Ezkontzaren bidez batu edo elkartu.

• ezkonanaia
• ezkonarazi, ezkonaraz, ezkonarazten
• ezkonarazte
• ezkonarreba
• ezkonberri
• ezkondu, ezkon, ezkontzen
• ezkongabe
• ezkongai
• ezkonlagun
• ezkonsari
• ezkontide