entelekia

iz. Fil. Aristotelesengan, guztizko perfekzio puntura iritsi den errealitatea, eta, hedaduraz, berez, eta bere baitan duen indar eragile batengatik, guztizko perfekzio puntura iristeko joera duen errealitate oro.

• Ensenadako Markesa
• Ensérune
• Ensor, James Sydney
• entalpia
• Entebbe
• entelekia
• entelo
• Entença, Berenger d’
• entendatu (entenda, entendatzen)
• entendatze
• entendimentu