deitatu, deita, deitatzen

da-du ad. Deitu, izendatu. || du ad. Deitu, dei egin.

• Deisenhofer, Johann
• deismo
• deista
• deitarazi, deitaraz, deitarazten
• deitarazte
• deitatu, deita, deitatzen
• deitatze
• deitoragarri
• deitoratu, deitora, deitoratzen
• deitoratze
• deitore