biratu, bira(tu), biratzen

da-du ad. Zerbaiten inguruan birak egin edo eginarazi. ◊ Bira erdia eman. ◊ Norabidea aldatu.

• biraoka
• biraolari
• biraoti
• birarazi, biraraz, birarazten
• birarazte
• biratu, bira(tu), biratzen
• biratze
• birazka
• birazkatu, birazka, birazkatzen
• birazkatze
• birberotu, birbero, birberotzen