baldintzapen

iz. Zerbait baldintzatzen duen zera.

• baldinba
• baldinbaitere
• baldinpetu*
• baldintasun
• baldintza
• baldintzapen
• baldintzatu, baldintza(tu), baldintzatzen
• baldintzatze
• balditu, baldi, balditzen
• balditze
• baldo