atseden 1

iz. Lan edo nekeen etenaldia edo arintzea. || Atseden hartu. Ikuskizun ugari, ikusleen begiek atseden har dezaten.

• atrofiatze
• atrofiko
• atropa
• atropina
• Atropos
• atseden 1
• atseden 2, atsedeten, atsedengo
• atsedenaldi
• atsedenarazi, atsedenaraz, atsedenarazten
• atsedendu, atseden(du), atsedentzen
• atsedengarri