Consulta

Consulta simple

Servicios


Último boletín RSS

Boletin Oficial del País Vasco

55. zk., 2010eko martxoaren 23a, asteartea

N.º 55, martes 23 de marzo de 2010


    Bestelako formatuak:
  • PDF

Hemen ikusgai dauden gainerako formatuen edukia PDF dokumentu elektroniko ofizial eta jatorrizkoa eraldatuz lortu da


El contenido de los otros formatos que aquí se muestran, se ha obtenido mediante una transformación del documento electrónico PDF oficial y auténtico

Justizia Administrazioa

Administración de Justicia

Donostia-San Sebastiángo Lehen Auzialdiko 1 Zenbakiko Epaitegia
Juzgado de Primera Instancia N.º 1 de Donostia-San Sebastián
1701
1701

EDIKTUA, 569/09 prozedura arruntaren ondoriozkoa.

EDICTO dimanante del procedimiento ordinario n.º 569/09.

JAKINARAZPEN-ZEDULA

CÉDULA DE NOTIFICACIÓN

Hormigones Ekarri SAk Provivi Obras SLen kontra Donostiako Lehen Auzialdiko 1 zenbakiko Epaitegian prozedura arruntari buruz bideratutako 569/09 prozedura arruntean, epaia eman da. Hona hemen idazpurua eta epaitza, kopiatuta:

En el procedimiento pro.ordinario L2 569/09 seguido en el Juzgado de Primera Instancia n.° 1 de Donostia-San Sebastián a instancia de Hormigones Ekarri, S.A. contra Provivi Obras, S.L. sobre procedimiento ordinario, se ha dictado la sentencia que copiada en su encabezamiento y fallo, es como sigue:

39/2010 EPAIA

SENTENCIA N.° 39/2010

Epailea: José Manuel Grao Peñagaricano jauna.

Juez que la dicta: D. José Manuel Grao Peñagaricano.

Lekua: Donostia-San Sebastián.

Lugar: Donostia-San Sebastián.

Eguna: bi mila eta hamarreko otsailaren zortzia.

Fecha: ocho de febrero de dos mil diez.

Alderdi demandatzailea: Hormigones Ekarri SA.

Parte demandante: Hormigones Ekarri, S.A.

Abokatua: Gonzalo Enrique Arrue Portu.

Abogado: Gonzalo Enrique Arrue Portu

Prokuradorea: Oscar Mejías Abad.

Procurador: Oscar Mejías Abad.

Alderdi demandatua: Provivi Obras SL.

Parte demandada: Provivi Obras, S.L.

Judizioko gaia: diru-zenbateko bat erreklamatzea.

Objeto del juicio: reclamación de cantidad.

AURREKARIAK

ANTECEDENTES DE HECHO

Lehenengoa.- Aipatutako ordezkaritzan adierazitako prokuradoreak judizio arrunta egiteko eskatu zuen, demandatuen kontra. Demandan aipatu ziren aplikagarritzat jo zituen egintza eta oinarriak. Azkenik, arren eskatzen zuen epaia eman zedila, epai horrekin demandatua 43.010,77 euro ordaintzera kondenatzeko, eta legezko interesak eta kostu judizialak ere bai.

Primero.- Por el Procurador indicado en la referida representación se dedujo demanda de juicio ordinario contra la citada parte demandada, en la que alegó los hechos y fundamentos legales que estimó eran de aplicación al caso, y terminaba suplicando se dictase sentencia por la que se condene a la demandada a abonar la cantidad de 43.010,77 euros, así como los intereses legales y costas judiciales.

Bigarrena.- Alderdi demandatua epatua izan arren, ez zen azaldu autoetara, eta auzi-ihesi zebilela deklaratu zen 2009ko abenduaren 1eko probidentziaren bidez. Otsailaren 3an egin zen aurretiazko entzunaldia: hor auzi-jartzaileak soilik agiri bidezkoa proposatu zuen proba moduan. Horrela bukatu ziren autoak, eta epaia emateko dago.

Segundo.- Que emplazada la parte demandada, no se personó en autos, siendo declarada en rebeldía por providencia de 1 de diciembre de 2009, celebrándose audiencia previa el 3 de febrero, en la que la parte actora únicamente propuso como prueba la documental, por lo que quedaron los autos conclusos para sentencia.

Hirugarrena.- Judizio hau izapidetzean legeak agindutakoa bete da.

Tercero.- Que en la tramitación de este juicio se han observado las prescripciones legales.

ZUZENBIDEKO OINARRIAK

FUNDAMENTOS DE DERECHO

Lehenengoa.- Alderdi demandatzailearen auzi-ihesa deklaratzeko prozedurei dagokienez, autoreren batek zera esan du: «Auzi-ihesaren kasuan, demandatzaileak aurkeztutako frogak ez dira baloratu behar modu zorrotz batean; izan ere, frogatzeko erabili ohi den bitartekorik ez egotea -jarreren absoluzioa, letra-erkaketa,...- auzi-iheslaria agertu ez izanaren ondorio da» (Ramón Ruiz Jiménez); iritzi hori bera jaso izan da baita ere epairen batean edo bestean (Madrilgo Probintzia Auzitegiko Hamargarren Sekzioko epaia, 1995eko otsailaren 20koa: «Demandatuak auzi-iheslariak direnean, Kode Zibilaren 1214. artikulua ez da horren zorrotz interpretatu eta aplikatu behar; izan ere, hala eginez gero, auzi-ihesean dagoenari ez dagoenari baino egoera hobea eskaintzen baitzaio, edota demandatzaileen indefentsio larria eragiten baita»; ildo berekoak dira beste hauek ere: Valentziako Lurralde Auzitegiaren 1974ko uztailaren 18ko epaia, eta Madrilgo Probintzia Auzitegiko Hamargarren Sekzioaren 1995eko martxoaren 11ko epaia). Nolanahi ere, ukatu ezinezkoa da, dotrina eta jurisprudentziaren abiapuntua dela honako baieztapen hau: auzi-ihesa, berez, ez da demandatzailearen nahiaren aurrean demandatuak amore eman duela; aitzitik, demandaren oinarri diren egitateak isilbidez ezestea da. Eta horrek zera dakar demandatzailearentzat: aipatutako KZren 1214. artikuluko froga-kargaren printzipioaren proiekzioa; beharrezkotzat jotzen duen frogaketa eskatzera eta egitera beharturik dago, beraz, demandatzailea (Auzitegi Gorenaren 1990eko azaroaren 10eko epaia; honako hauek ere aipatzen dira bertan: 1960ko ekainaren 25ekoa, 1964ko urtarrilaren 17koa, 1978ko ekainaren 16koa eta 1980ko martxoaren 29koa). Baina kontuan izan behar da, Prozedura Zibileko Lege berriaren 217. eta 281. artikuluek aipatutako arau hori indargabetu dutela.

Primero.- Con relación a los procedimientos en que se ha declarado la situación de rebeldía procesal de la parte demandada, aunque algún autor haya dicho que «en caso de rebeldía no cabe ser excesivamente riguroso en la valoración de las pruebas aportadas por el actor, ya que la falta de los habituales medios probatorios -absolución de posiciones, cotejo de letras, etc.- se debe precisamente a la incomparecencia de aquél» (Ramón Ruiz Jiménez), postura recogida también en alguna sentencia (así, la Sentencia de 20 de febrero de 1995 de la Sección Décima de la Audiencia Provincial de Madrid para la cual «no cabe, en caso de rebeldía de los demandados, realizar una interpretación y aplicación tan rigurosas del artículo l214 del Código Civil que, prácticamente, sitúa a los rebeldes en mejor posición que a los no rebeldes o que conduzca a la grave indefensión de los actores», y en semejante línea interpretativa la Sentencia de la Audiencia Territorial de Valencia de 18 de julio de 1974 y Sentencia de la Sección Décimo Tercera de la Audiencia Provincial de Madrid de 11 de marzo de 1995), es innegable que la mayor parte de la doctrina y de la jurisprudencia parten de afirmar que la rebeldía por sí misma no es equivalente al allanamiento del demandado a la pretensión de la actora, generando sólo una mera negativa tácita de los hechos fundamentadores de la demanda, lo que implica para el actor la proyección del principio de la carga de la prueba del artículo l214 del Código Civil, ya señalado, por lo que viene obligado a peticionar y practicar la actividad probatoria que estime pertinente y necesaria para acreditarlos (así, por ejemplo, Sentencia del Tribunal Supremo de 10 de noviembre de 1990, que cita, a su vez, las de 25 de junio de 1960, 17 de enero de 1964, 16 de junio de 1978 y 29 de marzo de 1980), debiendo tenerse en cuenta en la actualidad que los artículos 217 y 281 de la nueva Ley de Enjuiciamiento Civil han derogado el citado precepto.

Auzi-jartzaileak zorra dela-eta aurkeztutako agiri bidezko froga ez dute inola ere indargabetu demandatuek, eta froga hori egiaztatuta geratzen da. Zorraren jatorria hauxe da: materialen horniketa (hormigoiarena), Errenteriako obra baterako. Zenbait faktura eragin zituen (9.-13. dokumentuak) eta ez da aipatzen demandatuak ordaindu dituela. Bestalde, zor-agiriak jaulki ziren (14.-18. dokumentuak), eta dokumentu horiek zenbait gastu eragin dituzte (19. dok.), eta azkenean ez dira ordaindu.

Por la prueba documental aportada por la actora con relación a la deuda, queda acreditada la misma, siendo su origen el suministro de materiales (hormigón) para una obra en Rentería, dando lugar a una serie de facturas (docs. 9-13), que no consta hayan sido pagadas por la demandada. Por otra parte, se emitieron pagarés (docs. 14-18), que han generado una serie de gastos (doc. 19), sin que hayan sido finalmente abonados.

Era berean, ordaindu gabeko beste faktura batzuk aurkeztu dira (20.-22. dokumentuak). Horrek guztiak 43.010,77 euroko zorra eragin du. Hori dela eta, demanda guztiz baietsi behar da, Kode Zibilaren 1089., 1091., 1254., 1.100., 1.108. artikuluak eta bat datozen artikuluak aplikatuz, are gehiago kontuan harturik alderdi demandatua ez dela azaldu autoetara demandaren kontra egiteko, eta judizioz kanpo ere ez duela kontra egin (24-26 dokumentuak), eta prozesuaren jarrera agiri bidezko aurreko frogarekin batera aztertuko da.

Igualmente, se han aportado otras facturas impagadas (docs. 20-22), todo lo cual ha generado una deuda de 43.010,77 euros, por lo que es procedente la íntegra estimación de la demanda, en aplicación de los artículos 1089, 1091, 1254, 1100, 1108 y concordantes del Código Civil, máxime cuando la parte demandada no ha comparecido en autos para oponerse a la demanda, ni se ha opuesto extrajudicialmente (docs. 24-26), valorándose esta actitud procesal de modo conjunto con la anterior prueba documental.

Bigarrena.- Judizioz kanpoko erreklamazioa aurkeztu zen egunetik, 2009ko martxoaren 11tik (26. dok.), legez eragindakoak izango dira sortutako interesak, Kode Zibilaren 1100. artikuluaren eta ondorengo artikuluen arabera.

Segundo.- Los intereses devengados serán los legales desde la fecha de reclamación extrajudicial de la deuda, 11 de marzo de 2009 (doc. 26), conforme a los artículos 1100 y siguientes del Código Civil.

Hirugarrena.- Prozedura Zibileko Legearen 394. artikuluan ezarritakoari jarraiki, kostuak alderdi demandatuari ezarri behar zaizkio, demanda baietsi denez gero.

Tercero.- Las costas deben ser impuestas a la parte demandada en virtud de lo dispuesto en el artículo 394 de la Ley de Enjuiciamiento Civil, al estimarse la demanda.

Aipatutako artikuluak eta oro har aplikagarriak diren gainerakoak ikusita.

Vistos los artículos citados y demás de general y pertinente aplicación.

EPAITZA

FALLO

Guztiz baiesten dudanez Mejías prokuradoreak Ekarri SAren izenean eta ordez Provivi Obras SLen kontra jarritako demanda, demandatua kondenatzen dut 43.010,77 euro eta aipatutako legezko interesak ordaintzera, eta hori guztia berariaz ezarririk kostuak alberdi demandatuari.

Que estimando íntegramente la presente demanda interpuesta por el Procurador Sr. Mejías en nombre y representación de Hormigones Ekarri, S.A. contra Provivi Obras, S.L., debo condenar y condeno a la demandada a abonar la cantidad de 43.010,77 euros, así como los intereses legales señalados, todo ello con expresa imposición de costas a dicha parte demandada.

Inpugnatzeko modua: apelazio-errekurtsoa, Gipuzkoako Probintzia Auzitegian (PZLb, 455. artikulua). Errekurtsoa prestatzeko, idazkia aurkeztu behar da epaitegi honetan bost egun balioduneko epean, jakinarazpena egin eta biharamunetik aurrera. Idazki horretan, bestalde, honako hauek adieraziko dira: apelatutako ebazpena, errekurritzeko nahia eta zein erabaki inpugnatzen den (PZLb, 457.2 artikulua).

Modo de impugnación: mediante recurso de apelación ante la Audiencia Provincial de Gipuzkoa (artículo 455 LECn). El recurso se preparará por medio de escrito presentado en este Juzgado en el plazo de cinco días hábiles contados desde el día siguiente de la notificación, limitado a citar la resolución apelada, manifestando la voluntad de recurrir, con expresión de los pronunciamientos que impugna (artículo 457.2 LECn).

Errekurtsoa jarri ahal izateko, 50 euroko gordailua eratu beharko da, eta baldintza hori bete ezean ez da hura izapidetzea onartuko. Gordailua eratzeko, zenbateko hori zainpean utzi beharko da epaitegi honen Gordailuan eta Zainpean uzteko Kontuan; kontu hori Banesto taldekoa da (Banco Español de Crédito), eta 1845-0000-04-0569-09 zenbakia du. Ordainagiriaren kontzeptua idazteko hutsunean, «Errekurtsoa» dela adierazi beharko da (kodea: 02-Apelazioa). Errekurtsoa aurkeztean egiaztatu beharko da kontsignazioa (BJLOko 15. XG.).

Para interponer el recurso será necesaria la constitución de un depósito de 50 euros, sin cuyo requisito no será admitido a trámite. El depósito se constituirá consignando dicho importe en la Cuenta de Depósitos y Consignaciones que este Juzgado tiene abierta en el grupo Banesto (Banco Español de Crédito) con el número 1845-0000-04-0569-09, indicando en el campo concepto del resguardo de ingreso que se trata de un «Recurso» código 02-Apelación. La consignación deberá ser acreditada al preparar el recurso (DA 15.ª de la LOPJ).

Errekurtsoa jartzeko gordailua egitetik salbuetsita daude aipatutako xedapenaren 5. paragrafoan aipatutakoak eta doako laguntza juridikorako eskubidea aitortua dutenak.

Están exentos de constituir el depósito para recurrir los incluidos en el apartado 5 de la disposición citada y quienes tengan reconocido el derecho a la asistencia jurídica gratuita.

Eta epai honen bidez erabaki, agindu eta sinatzen dut.

Así por esta sentencia, lo pronuncio, mando y firmo.

Argitalpena.- Epaiari dagokion egunean, jendaurreko entzunaldia egiten ari zelarik, eman zuen magistratu berberak eman, irakurri eta argitaratu zuen epaia. Eta nik, idazkari judizial naizenez, horren guztiaren fede ematen dut, Donostian, 2010eko otsailaren 8an.

Publicación.- Dada, leída y publicada fue la anterior sentencia por el Sr. Magistrado que la dictó, estando el mismo celebrando audiencia pública en el mismo día de la fecha, de lo que yo, la Secretario Judicial doy fe, en Donostia-San Sebastián, a ocho de febrero de dos mil diez.

Provivi Obras SL demandatuari jakinarazteko egin dut ediktu hau, Donostian, bi mila eta hamarreko otsailaren zortzian.

Y con el fin de que sirva de notificación en forma al/a los demandado/s Provivi Obras, S.L., extiendo y firmo la presente en Donostia-San Sebastián, a ocho de febrero de dos mil diez.

IDAZKARIA.

EL/LA SECRETARIO.


Azterketa dokumentala


Análisis documental