sorgortu
1
da/du ad.
[gorputz-atalak, zentzua]
adormecer(se), entumecer(se), hacer(se) insensible
hotzak eskuak sorgortu dizkit: el frÃo me entumece las manos
edariak ez ziola zentzua sorgortzen: que la bebida no le adormecÃa el sentido
2
da/du ad.
ensordecer; quedarse sordo; dejar sordo
3
da/du ad.
[adimena, borondatea, zentzumenak]
adormecer(se)
4
da/du ad.
[sena galdu, zoratu]
extasiar(se), enajenar(se)