arrakalatu
1
da/du ad.
(B)
agrietar(se), rajar(se), resquebrajar(se)
azala arrakalatuta zuen zuhaitz luzea: un árbol largo que tenía la corteza resquebrajada
![](/appcont/elhuyar/ab34aStatics/WebContent/ab34a/images/elhuyar_logo_txikia.png)