escupir
1
v.intr./v.tr.
[saliva]
txistua/listua bota, txistua/listua jaurti, tu egin
ese niño es un maleducado porque escupe en la sala: ume hori gaizki hezia da aretoan txistua botatzen duelako
2
v.tr.
[sangre, flemas]
ahotik bota/jaurti, ahotik kanporatu
se atragantó y tosió, escupiendo sangre y algún pedazo de diente: zerbait kontrako eztarritik sartu eta eztul egin zuen, odola eta hortz-zatiren bat bota zuen segidan
los cañones escupían balas: kanoiek balak jaurtitzen zituzten
el motor escupe aceite: motorrari olioa dario
al final en el juicio escupió todo lo que sabía: azkenean judizioan zekien guztia aitortu zuen