soltar

1 v.tr. askatu, soltatu, laxatu, libratu; aske utzi, jaregin

soltar los nudos: korapiloak askatu

soltó las trenzas y se peinó su cabellera: txirikordak askatu eta bere adatsa orraztu zuen

no han soltado a los prisioneros: presoak ez dituzte askatu

no sueltes al perro: ez ezazu txakurra aske utzi, ez jaregin txakurrari

2 v.tr. [decir] esan; jaurti, bota

soltó una maldición y se fue: biraoa bota eta joan egin zen

3 v.tr. [estornudo, risotada...] egin

soltó una risotada que se oyó por toda la casa: etxe osoan entzun zen barre-algara egin zuen

4 v.tr. [golpe, grito] eman

5 v.prnl./v.tr. libratu, obratu, kaka egin

6 v.prnl. askatu

soltarse los puntos: puntuak askatu

estaba atado de pies y manos pero consiguió soltarse: eskuak eta hankak loturik zituen, baina askatzea lortu zuen

7 v.prnl. (fig.) ohitu [egoera, lan berrira]; trebetasuna lortu

el nuevo tendero ya se ha soltado y trabaja con rapidez: dendari berria ohitu da eta bizkor lan egiten du

Lokuzioak

soltarse a

soltarse de la lengua