haragitze
1
iz.
(Erl.)
encarnación; reencarnación
budistek ez dute animaliarik jaten, beren haragitzean sinesten dutelako: los budistas no comen animales porque creen en su reencarnación
2
iz.
(Zuz.)
acceso carnal
sexu-erasoa baginatik, uzkitik zein ahotik haragitzen denean: cuando la agresión sexual consiste en acceso carnal por vía vaginal, anal o bucal
![](/appcont/elhuyar/ab34aStatics/WebContent/ab34a/images/elhuyar_logo_txikia.png)