erbeste
1
iz.
(Heg.)
(batez ere leku-atzizkiez)
[norberarena ez den herria]
el extranjero; país o pueblo no propio
erbestean bizi da: vive en el extranjero
erbesteko ohiturak: costumbres extranjeras
hori erbestekoa da, janzkeran igartzen zaio: ese no es de aquí, se le nota por la forma de vestir