1 botín

1 s.m. harrapakin; harrapatutako ondasun, atzemaniko dirua/altxorra; [referido solo a guerra] ospil

se llevaron muchos esclavos como botín de guerra: esklabo asko eraman zuten gerrako harrapakin gisa

los ladrones huyeron con el botín: lapurrek harrapatu zuten diruarekin alde egin zuten