triste

izond. Poztasun edo alaitasunik ez duena, tristura adierazten duena, goibela, iluna. ◊ Tristura dakarrena, tristetzen duena.

• tristagarri
• Tristam
• Tristan da Cunha
• tristarazi, tristaraz, tristarazten
• tristatu, trista, tristatzen
• triste
• tristeagotu, tristeago(tu), tristeagotzen
• tristeagotze
• tristeki
• tristerik
• tristetasun