kutsatu, kutsa, kutsatzen

da-du ad. Garbia ez den edo ez garbitzat hartzen den zerbaitek, edo eritasun batek, satsutu.

• kutsaezin
• kutsagarri
• kutsakor
• kutsapen
• kutsarazi, kutsaraz, kutsarazten
• kutsatu, kutsa, kutsatzen
• kutsatzaile
• kutsatze
• kutsu
• kutsudun
• kutsugabe