burutu, buru(tu), burutzen

da ad. : Garia eta, alez bete. || du ad. (-ekin). Nahi edo behar dena lortu. ◊ (-ri). Garaitu. || du ad. Buru eman, bururatu.

• burutapen
• burutasun
• burutazio
• burute
• burutsu
• burutu, buru(tu), burutzen
• burutugabe
• burutza
• burutzar
• burutze
• burutzia egin