berretzaile

iz. Zah. Berretzen duena. || Mat. Berreketa batean, magnitude bat magnitude horretaz beretaz zenbat aldiz biderkatu behar den adierazten duen zenbakia.

• berretarazi, berretaraz, berretarazten
• Berretin
• berretsi, berrets, berresten
• berretu, berret(u), berretzen
• berretura
• berretzaile
• berretze
• berreuskaldundu, berreuskaldun, berreuskalduntzen
• berreuskalduntze
• berrezarri, berrezar, berrezartzen
• berrezartze