Ekoizleak edo edukitzaileak ziurtatu behar du bere hondakinak behar bezala kudeatzen direla. Hiru modutan egin dezake:

• Hondakinak bere kabuz tratatzea, baimenik izanez gero.
• Kudeatzaile baimendu edo negoziatzaile erregistratu bati enkargatzea.
• Erregistratutako erakunde publiko edo pribatu bati entregatzea, gizarte-ekonomiako erakundeak barne.

Betebehar horiek agirien bidez frogatu behar dira.

Erantzukizuna tratamendu osoa behar bezala dokumentatuta geratzen denean amaitzen da, honela:

• hondakinak lekualdatzeari buruzko agirien bidez
• azken tratamendua egin duen instalazioaren ziurtagiri edo erantzukizunpeko adierazpen baten bidez (hala badagokio).

• Identifikazio aurretikoa: Hondakinak entregatu aurretik, behar bezala identifikatu behar dira. Hondakin arriskutsuen kasuan, haien arriskugarritasun-ezaugarriak zehaztu behar dira.
• Jatorrian bereiztea: Etxeko hondakinak jatorrian bereizi behar dira eta tokiko erakundeek ezarritakoaren arabera entregatu.

• Hondakinak gune seguru eta seinaleztatuetan gorde behar dira.
• Arriskutsuak diren hondakinak eguralditik babestuta eta isurketak saihesteko sistemekin egon behar dira.
• Nahasteko debekua:
  • Hondakin arriskugabeak ez nahastea, balorizazioa zailtzen badu.
  • Hondakin arriskutsuak ez nahastea edo diluitzea hondakin arriskutsuen beste kategoria batzuekin, ezta beste hondakin, substantzia edo material batzuekin ere.
• Biltegiratze denbora mugatua da:
  • Ez arriskutsuak: gehienez 2 urte berrerabiltzeko, 1 urte ezabatzeko.
  • Arriskutsuak: gehienez 6 hilabete (beste 6 hilabetez luzatu daiteke arrazoi justifikatuekin).

• Hondakin arriskutsuak dituzten ontziek etiketa argia, ikusteko modukoa, irakurtzeko modukoa eta iraunkorra izan behar dute, gutxienez gaztelaniaz.
• Etiketak honako hauek izan behar ditu:
  • Hondakinaren kodea eta deskribapena.
  • Arriskugarritasun-ezaugarrien kodea eta deskribapena.
  • Ekoizlearen edo edukitzailearen datuak: izena, NIMA, posta-helbidea eta helbide elektronikoa, eta telefonoa.
  • Hondakina utzi zen data.
  • Arriskugarritasun-piktogramak, 1272/2008 Erregelamenduaren arabera.
• Etiketak ontziari tinko itsatsita egon behar du. Aurreko etiketak badaude, baliogabetu egin behar dira, edukiari buruzko nahasketak saihesteko.
• Etiketaren gutxieneko tamaina 10 × 10 cm-koa izan behar da.

• Artxibo kronologikoa: Urtean hondakin ez-arriskutsuen 10 tona baino gehiago sortzen dituzten ekoizleentzat derrigorrezkoa. Ekoizpenari, kudeaketari, helmugari eta maiztasunari buruzko datuak jaso behar ditu.

• Urteko memoria: hondakin arriskutsuen ekoizleek artxibo kronologikoan jasotako informazioaren laburpen-memoria bidaliko dute.

• Hondakin arriskutsuen ekoizleek plan bat izan behar dute, sortzen dituzten hondakinen kopurua eta arriskugarritasuna murrizteko.

• Plan horrek agintari eskudunentzat eskuragarri egon behar du.

• Lau urtean behin, ekoizleak emaitzen berri eman behar dio ekoizpen-zentroa dagoen autonomia-erkidegoari.

• Ez daude behartuta plan hau izatera:
  • Urtean 10 tona baino gutxiago sortzen dituzten ekoizleak zentro bakoitzeko.
  • Instalazio- eta mantentze-enpresak.
  • EMAS ziurtagiria edo beste sistema baliokideren bat duten ekoizleak, baldin eta ingurumen-adierazpen baliozkotuan minimizazio-neurriak jasotzen badituzte.

Urtean hondakin arriskutsuen 10 tona baino gehiago sortzen badira, ekoizleak balizko kalteak estaltzen dituen aseguru edo finantza-berme bat izan behar du.