2021eko urriaren 25etik 2022ko urtarrilaren 21era, Art House Zinema aretoak zinema ziklo bat eskaini dio Angès Varda zinemagileari jatorrizko bertsioan, gaztelaniazko azpitituluekin. Guztira 12 film eta dokumental proiektatuko dira, 11 saiotan banatuta, lau hilabetetan zehar, pieza bakoitzeko bi emanaldirekin. 

Doako sarrera telefonoz erreserbatu ondoren (Tel.: 94 415 50 97) proiekzioaren egunean bertan, 9:00etatik saioa hasi baino ordubete lehenago arte. Pertsona bakoitzeko bi eserleku erreserbatu ahal izango dira, eta horiei zenbaki bat esleituko zaie. Nahitaezko maskara erabiltzea.

--

JANE B. POR AGNES V.? Frantzia, 1988, 94’

Jatorrizko izenburua: Jane B. par Agnès V.
Zuzendaritza: Agnès Varda
Gidoia: Agnès Varda
Argazkigintza: Nurit Aviv, Pierre-Laurent Chénieux
Musika: Harry Manfredini

40 urte bete berri dituen Jane Birkin aktore britainiarraren erretratua, elkarrizketen collage eta zirriborro bisualen itxurapean. Kolegiala ingeles bat bezala bere bizitza zehaztean, antzezpenean nola parte hartu zuen eta ospea nola irrikatzen duen azaltzen du, nahiz eta bere burua janztea eta glamour-arekin jokatzea gorroto duen. Pantaila-erretratu honetan Jane Birkin agertzen da, Juana de Arco, Calamity Jane, Tarzan-eko Jane edo Gainsbourg-ko Jane gisa.

--

Agnès Varda (Arlette Varda) Brusela ondoko herri txiki batean jaio zen. Bere aita greziar errefuxiatu bat zen. Bere ama frantziarra zen. 90 urterekin hil zenean, bere gorputz txikiak, itxuraz, esfortzurik gabe jasaten zuen herrien Europako zinemaren muina. Bere azken bost urteak filmatu zituenean, sariek eta omenaldiek euria egiten zioten, baina ez zen ezer aldatu. Izan ere, bere heriotza bere lehen film luzea hasi zenetik 65 urte bete zirenean etorri zitzaion, eta ia azkena amaitu gabe.

Artearen Historiako ikasketak egin zituen École du Louvren eta Pariseko Théâtre National Populaire argazkilariarentzat lan eginez zinemara iritsi zen.

Bere lehen filma aurrez pentsatu gabe jaio zen, zirkunstantzien indarrez, esaten denez, lagun bat hiltzen ari zelako. 1954 zen, eta film hark “La Pointe Courte” izena hartu zuen, Nouvelle Vagueren aitzindari izan zen maitasun eta ilunabar istorio triste bat.

Vardak, ia gauza guztietan aitzindaria izan zena, Nouvelle Vagueko lehen lerrotik askatu zuten bi oztopo garrantzitsuri aurre egin zien, Godarden izan zuen mugimendua, – “arratoi bat”, honela deskribatu zuen Agnèsek berak “Visages Villages” fiilman- bere bozeramaile nagusiari begietan malkoak jarriz.

Baina haurren mugimendu hartan, emakume (eta feminista) eta ezkertiar (eta independente) izateak bidesaria ordaintzen zuen. Urteetan zehar, Agnès Vardak bigarren maila batean bizirautearekin konformatu behar izan zuen, eta ezin izan zuen saihestu, bata bestearen atzetik, bere filmak sortuz joatea.

Vardak berrogeialdia zuzendu zuen film labur, dokumental eta fikziozko luzeen artean. Horietatik onenak – Kanpoan utziko ditugu proiektatu berri direnak, hala nola “Cléo de 5 à 7” –, Art House Zinemak azken hamar urteetan beti gurekin egon den zinemagile batekin batera proposatzen duela ikusi ahal izango da.