Nagore Eceiza ("If You Wish To Make An Apple Pie"): «Cannes Docs-en aurkezteko hautatuak izateak beste pantaila batera pasatzea esan nahi du, liga berri batean jokatzea, dokumentala galaz janztea»
Nagore Eceiza gipuzkoarrak zuzendutako If You Wish To Make An Apple Pie dokumentala maiatzaren 18an aurkeztuko da Cannes Docs 2025eko Spain Showcase-an, ZINEBIk, ICAAk eta ICEXek elkarlanean antolatutako ekitaldian. Proiektu honek nazioarteko plataforma garrantzitsu horretan Espainia ordezkatzeko aukeratu diren lau tituluetako bat da. Elkarrizketan, Eceizak dokumentalaren sorkuntzan izan dituen erronkak eta ikaskuntzak partekatu ditu, baita muntaketa prozesua nola joan den azaldu ere, eta etorkizunerako dituen itxaropenak aditzera eman ditu. Bestalde, Zona Wao, Fugaz sarietarako izendapena jasotzeko hautagai diren 10 film labur dokumentalen artean dago.
Nola sortu zen If You Wish to Make an Apple Pie obraren ideia eta zerk motibatu zintuen dokumental gisa garatzera?
Dorine Indian filmatzen ari nintzela ezagutu nuen, 2017an. Egun batean, nire aurreko film laburreko aktorea janzteko eta makillatzeko agertu zen set-ean. Pintzelari eusteko bere modu bereziari erreparatu nion; eskuek, batzuetan, gauzak kontatzen dizkigute. Margolaria al zen galdetu nion. Baietz erantzun zidan.
Indiako egonaldiaren azken egunean, bere estudiora joan nintzen, eta han, zuri-beltzeko akrilikozko egitura arkitektoniko imajinarioak deskubritzen zituzten mihise izugarriak irekitzen ari nintzela, elkarri intimitateak aitortu genizkion, agian inoiz gehiago ikusiko ez ginelako ideiaz estutuak. Sekretu handi bat eta artista handi bat aurkitu nituen.
Maletan sartzen zitzaidan bere koadrotxo txiki batekin itzuli nintzen Donostiara, eta etxeko horman zintzilikatu nuen. Nire etxeko hormak biluzik daude eta zuriak dira. Espazio hutsak gustatzen zaizkit. Agian, lanbide honetan, eguna ikusmen-inpaktuak jasotzen igarotzen dudalako izango da, eta etxera iritsi eta dena zuri eta hutsik ikusteak lasaitu egiten nau.
COVIDa iritsi zen. Mundua gelditu egin zen. Eta ni etxean geratu nintzen, horma zuri horiek apaintzen zituen koadrotxo bakar horri begira. Azkenean banuen denbora... eta idazten hasi nintzen.


