onil

iz. Sin. inbutu. Alde bat zabala eta bestea estua duen ontzia, isurkariak isuri gabe beste ontzi batera igaroarazteko erabiltzen dena.

• Ongoz
• onibar
• Onieva Santamaría, Antonio Juan
• onik
• onikoforo
• onil
• Onin
• oniriko
• onirismo
• oniritzi
• onize