marraskari

izond. Marraska egiten duena. || iz. (Pl.). Beti haziz doazen ebakortzez horniturik dauden ugaztunen ordena.

• marranta
• marrantatu, marranta, marrantatzen
• marrantatze
• marraño
• marraska
• marraskari
• marraskatu, marraska(tu), marraskatzen
• marraskatze
• marratu, marra(tu), marratzen
• marratxo
• marratzaile