margotzaile

iz. Ogibidez paretak, ateak… margotzen dituen langilea. ik. pintatzaile.

• margolan
• margolari
• margolaritza
• margotsu
• margotu, margo(tu), margotzen
• margotzaile
• margotze
• margoztatu, margozta, margoztatzen
• margoztatze
• margul
• marguldu, margul(du), margultzen