beregain

izond. Bere kontura dagoena, inoren mende ez dagoena.

• bereber 1
• bereber 2
• bereberki
• berebiziko
• Bereciartúa Cendoya, Ignacio
• beregain
• beregaindu, beregain, beregaintzen
• beregainki
• beregaintasun
• beregaintze
• bereganatu, beregana(tu), bereganatzen