batu, bat(u), batzen

da-du ad. da ad. Pertsona bi edo gehiago toki berean gertatu. || du ad. Sakabanaturik zeudenak elkarren ondoan edo multzoa osatzen dutela jarri, bildu. || du ad. Bi gauza edo gehiago bat egin, elkarrekin ezarri. ◊ Bi pertsona edo gehiagoren elkargarria izan. ◊ da ad. Batasuna osatu, elkartu.  v  Mat. Zenbait kopururen batuketa egin. Zenbakiak batu.